In het boek ‘Waarom haten ze ons eigenlijk?’ (dec. 2016) gaan moslims, christenen en atheïsten op zoek naar beantwoording van die vraag die Jeroen Pauw in zijn tv programma stelde naar aanleiding van de aanslagen in Brussel. 4 arabisten, waaronder Wim van Rooy, 4 filosofen waaronder Paul Cliteur, 3 politicologen, waaronder Machteld Zee, 1 theoloog, 2 historici, i socioloog, Malika Sorel en 1 econoom De auteurs komen weliswaar niet tot een eenduidige conclusie, maar hun visies zijn buitengewoon boeiend en helpen bij de duiding van het terrorisme. Ikzelf was als econoom de vreemde eend in hun midden.
Economie is een gedragswetenschap. De macro economie bestudeert economische systemen via geaggregeerde economische grootheden. Het verklaart hoe het gedrag van die grootheden financiële markten bepalen en maakt daarbij gebruik van modellen. Sociologie is een jongere wetenschap. Het bestudeert mens en hun gedrag in hun sociale omgeving i.h.b. politieke, culturele, religieuze en economische aspecten, zoals Auguste Comte, Max Weber, Emile Durkheim, en meer politiek filosofisch Karl Marx, Adorno en Habermas. De problematiek, die zich thans voordoet namelijk conflictueus gedrag binnen hun sociale omgeving , leent zich bij uitstek voor sociologische bestudering. Helaas wordt aan wat sociologen naar voren brengen voorbij gegaan. Het conflictueus gedrag wordt te veel verklaard vanuit politieke factoren (oorlog in het Midden Oosten) en “we hebben te weinig gedaan aan integratie” en ‘we discrimineren hen’, te veel ‘wij-zij’ en ‘het is onze eigen schuld’.
Francis Fukuyama (1992) “Einde van de geschiedenis” stelde dat met de ondergang van het communisme in 1989 en 1991 de liberale democratie overbleef als beste staatsvorm of het minst slechte. De liberale democratie zou voortaan een wereldwijd algemene waarde worden. Die voorspelling is niet uitgekomen. Samuel Huntington stelt in zijn “Botsende beschavingen” dat ideologieën mogelijk wel ten einde zijn, maar niet culturele conflicten. Die zullen zich steeds nadrukkelijker voordoen, ook al door globalisering, inclusief steeds meer onderlinge contacten via social media en sneller en meer reismogelijkheden. Er zijn acht hoofdbeschavingen: Westen, Orthodox, Afrikaans, Hindoeistisch, Islamitisch, Oost-Aziatisch, Latijns Amerikaans, Japans. Wie kan met wie? Wie gaat met wie? Islam en Joods-Christeljike tradities gaan al eeuwenlang slecht samen en huidige gang van zaken duidt er op dat dit nu niet anders is.
De bron van conflicten is nu niet ideologisch of economisch, maar botsende beschavingen. Die breuklijnen zijn de huidige en toekomstige gevechtslinies. De bron van terrorisme is niet een stel “radicaliserende en criminele jongeren” want 9/11 aanslagplegers waren hoog opgeleide moslims. Volgens de auteurs ligt het veel dieper, namelijk in islamitische Hernieuwd Bewustzijn in eigenheid van de religie en identiteit gevolgd door afkeer van Westerse waarden die daar haaks op staan. Het is een botsing tussen een Westerse cultuur gericht op een zo optimaal mogelijke vrijheid voor het individu versus een cultuur die vrijheid van het individu minder hoog in het vaandel heeft staan en gericht is op collectiviteit. Westerse cultuur wordt decadent genoemd, materialistisch, corrupt, immoreel, maar verleidelijk. Er is bij moslims een groter besef van de eigen historie: kalifaat, Ottomaans, verloren oorlogen, verjaging uit Spanje in 1492, Westers imperialisme: vernedering. Er is voor hen niet te veel ‘wij-zij’, maar te weinig. Ons knuffelen en integreren werkt averechts. Nederland is een verdeelde samenleving geworden van enclaves, door afzonderlijke locaties en wijken van autochtonen en allochtonen, culturele groepsvorming met weinig onderling vertrouwen, inkomensongelijkheid steeds groter (Piketty), steeds grotere druk op sociale uitkeringen. Nederland als verzorgingstaat trekt het steeds moeilijker. Autochtonen komen in verdrukking. Er moet worden bezuinigd op zorg, onderwijs, huisvesting en cultuur. Terreur wordt gedreven door de zoektocht van de immigrant naar een identiteit en vindt z’n legitimering in religie. Juist door de verwevenheid van religie met de algehele maatschappelijke inrichting in moslimlanden hebben moslims het extra moeilijk in een seculier land. Het botst voortdurend. Huntington constateert dat het achterliggende probleem voor het Westen niet het fundamentalisme is, maar een andere beschaving wier volkeren overtuigd zijn van de superioriteit van hun cultuur en die geobsedeerd zijn door de inferioriteit van hun macht. Het is het Westen, een andere beschaving wier volkeren overtuigd zijn van de algemene geldigheid van hun cultuur en die geloven dat hun superieure, maar tanende macht hen de verplichting oplegt om die cultuur over de gehele wereld te verspreiden. Het PR orgaan van IS, Dabiq geheten, bevestigt dat dit de bron is van de haat. Dit zijn volgens Huntington de voornaamste ingrediënten die het conflict voeden. Opmerkelijk is overigens dat volgens Google Trends alle zeven landen die het meest geïnteresseerd zijn in de term “atheisme” zich in het Midden Oosten bevinden.
Stellingen
- terroristen haten ons verleden, wie we zijn, hoe we ons gedragen en waar we voor staan. Terrorisme blijft dus voorlopig.
- politici durven gedachte niet aan dat de huidige botsingen te herleiden zijn tot een botsing van culturen en beschavingen. De Nederlandse politiek wordt gekenmerkt door naïviteit en struisvogelpolitiekgeen. Ze moeten hun beleid aanpassen, zo niet dan dreigt verkiezingsdebacle, zie mijn ‘2017, de laatste ronde voor traditionele partijen’. Aanbevelenswaardig is “Waarom haten ze ons eigenlijk?’
- meer nadruk op integratie werkt averechts. We moeten erkennen dat onze normen en waarden nooit geheel worden overgenomen. Hoe meer we dat proberen hoe meer frustraties. Dit neemt niet weg dat we onze kernwaarden dienen te handhaven.
- Westerse modernisering helpt niet bij integratie, eerder het tegendeel.
- de Nederlandse elite is zelfvergenoegd over hetgeen economisch bereikt is. De impact van instroom van immigranten is verontachtzaamd en dat wordt het nog steeds. De elites hebben ons in gevaar gebracht.
- hypocriete Christelijke ethiek van naastenliefde vertroebelt het beleid. Politici dienen oorzaak en gevolg niet langer dooreen te halen, zie mijn PvdA artikel.
- het Westen doet er goed aan zich terug te trekken uit Midden Oosten gebieden en eigen territoir te verdedigen. Meer nadruk op ethisch verantwoord beleid, minder voorrang geven aan belangen van het bedrijfsleven. Geen morbide deals zoals Turkije deal.
- de Westerse macht is tanende. De West-Europese cultuur en beschaving dreigt verloren te gaan. We dienen ons bewust te zijn dat we niet langer koste wat kost beschermd worden door de VS. Onze Oostgrenzen worden bedreigd door de duivel zelve. Aan onze zuidgrenzen staan miljoenen Afrikanen om via Italië Europa binnen te komen. Europa moet op straffe van uiteenvallen, daar een antwoord op vinden. Italië moet tot de orde worden geroepen. Zo niet, dan komt Europa in staat van ontbinding.
- geen nieuwe asielzoekers meer. We moeten nu prioriteit geven aan het stabiliseren en beveiligen van onze maatschappij, zie mijn ‘EU Hof stelt privacy boven bescherming: levensgevaarlijk’.
- Stop pamperen, ‘bed, bad en brood’. De werkloosheid onder asielzoekers bedraagt 65%. Het merendeel gaat rechtstreeks de bijstand in. Werk is een illusie. Stop overvaltechnieken van de overheid om bevolking ondemocratisch voor voldongen feiten te plaatsen.