Gloria Wekker is sociaal en cultureel antropoloog aan de Universiteit van Amsterdam, haar specialisaties liggen op het gebied van Gender Studies, Sexuality Studies, African American Studies, en Caribbean Studies. Sinds 2001 bezet zij de Aletta (IIAV)-leerstoel Gender en Ethniciteit aan de faculteit Geesteswetenschappen. Verder is zij coördinator van de eenjarige Master "Comparative Women's Studies in Culture and Politics". Tevens is zij directeur van GEM, Expertisecentrum Gender, Etniciteit en Multiculturaliteit in het hoger onderwijs. Mevrouw Wekker heeft het boek ‘Witte onschuld’ geschreven waarin ze uiteenzet dat 400 jaar imperialisme en kolonialisme de blanke mens superioriteitsgevoelens heeft gegeven. Met name autochtone Nederlanders zit die koloniale periode nog steeds tussen de oren. Ze blijven dit vergeten, ontkennen en ontwijken. Er is volgens mevrouw Wekker in Nederland sprake van systematisch racisme. Nederlanders zijn volgens haar racisten.
Mevrouw Wekker, tijdens de Buitenhof uitzending bent u op voortreffelijke wijze van repliek gediend door mevrouw Dilan Yesilgoz, VVD politica van Turkse afkomst. Zij zei terecht dat racisme uit den boze is en dat wij als Nederlanders moeten leren van onze geschiedenis en accepteren wat daar gebeurd is. Het gaat echter te ver om 400 jaar geschiedenis te vertalen naar het heden. Wat u doet is incidenten generaliseren naar de witte man. Die kant neigt de discussie op te gaan en het is feitelijk onjuist. Er is in Nederland geen sprake van systematisch racisme. Je mag en kunt geboorte niet koppelen aan gedrag en wit en zwart tot dader en slachtoffer maken, zonder context en interactie in beschouwing te nemen. Als men zo generaliseert naar witte en zwarte bevolkingsgroepen is dat feitelijk onjuist in een land wat vrijheid van meningsuiting en vrijheid van religie kent zoals in Nederland. Het zijn polariserende en racistische beweringen, aldus mevrouw Yesilgoz. Mevrouw Wekker, u tracht witte Nederlanders een schuldgevoel aan te praten dat we inderdaad wel hebben[1], maar of dat vooral met het koloniale verleden te maken heeft waag ik te betwijfelen. Nederlands optreden tijdens de Tweede Wereldoorlog ten aanzien van Joden speelt ons veel meer door het hoofd, zie ook het jaarlijkse gedenken. Het tragische effect van dit alles is dat we met uw inbreng nieuwe vormen van racisme aan het creëren zijn. Er wordt een wig gedreven tussen een blank en een gekleurd deel van de bevolking, een kwalijke zaak.
Wat we nu zien is een omgekeerd kolonialisme. Europa en met name Nederland heeft zich in zeer korte tijd vrijwillig laten koloniseren door 187 verschillende bevolkingsgroepen, een ontwikkeling die historisch zijn weerga niet kent. Nu hebben Nederlanders geen mensen (met behulp van inheemsen) weggevoerd, maar komen ze ‘en masse’ uit eigener beweging naar Nederland en blijven hier. Quod erat demonstrandum. De Nederlandse leefomgeving is blijkbaar zo slecht niet. Mevrouw Wekker, tijdens een interview zei u dat het voor u weldegelijk uitmaakt of u door een blanke man of een gekleurde man geïnterviewd wordt. Volgens de gangbare omschrijving van een racist, voldoet u aan die omschrijving. Racisten zijn onder ons en ze dragen het masker van anti-racisme. Vierhonderd jaar kolonialisme zit veel meer in uw gevoel dan in dat van ons. Verwijder de verongelijktheid en het racisme uit uw hart, het is niet goed. U bewijst niemand er een dienst mee, integendeel u zaait haat. Kleur dient nimmer richting bepalend zijn voor gedrag.
Denk goed na aan welke kant je staat
Denk niet wit (denk niet wit), denk niet zwart (denk niet zwart)
Denk niet zwart-wit
Denk niet wit (denk niet wit), denk niet zwart (denk niet zwart)
Denk niet zwart-wit
Maar in de kleur van je hart
Maar in de kleur van je hart
Frank Boeijen, Zwart-Wit
U zegt dat er gediscrimineerd word op de arbeidsmarkt. Er is veel onderzoek waar uit blijkt dat discriminatie de achterstand van immigranten niet verklaart. Er is bijvoorbeeld geconcludeerd dat bij allochtone jongeren die solliciteren de algemene ontwikkeling te kort schiet. Dat heeft niets te maken met discriminatie. Met alle communicatiemiddelen die er nu zijn is het mogelijk een inhaalsag te maken. Het is een kwestie van motivatie en initiatief tonen. Allochtone jongeren blijken vaak de sociale codes niet kennen, maar het is vaak ook onwil.
Is Nederland ‘kampioen’ vrouwenemancipatie, homovriendelijkheid en antiracisme? ‘Kampioen’ gaat wat ver, maar gezien de verworvenheden van Nederland heeft ons land inderdaad veel wat spreekt boven andere samenlevingsvormen. Burgers dienen het belang hiervan op waarde te schatten en onze vrijheid niet als een teken van zwakte op te vatten. Die erkenning is bij mevrouw Wekker ver te zoeken. Zij voldoet aan het profiel van een racist. Het is opmerkelijk dat zij als docente aan de Nederlandse universiteit haar denkbeelden kan etaleren, ‘wetenschappelijk’ verpakt. Tegen haar zou aangifte van smaad gedaan kunnen worden, ware het niet dat dan een extra podium wordt geboden. De vrijheid van meningsuiting wordt wel erg sterk opgerekt in Nederland. Het is niet duidelijk waar de grenzen liggen. Het verdient aanbeveling om voor eenieder beter duidelijk te maken waar de grenzen liggen.
[1] Thierry Baudet noemt het zelfhaat, Oikofobie